ជំងឺរបើកបាតភ្នែក

បាតភ្នែកជាស្រទាប់កោសិកាដែលមានលក្ខណៈស្តើងថ្លា ប្រកបដោយសរសៃប្រសាទនិងកោសិកាដែលមានលក្ខណៈប្រែប្រួលរហ័សទៅនឹងពន្លឺ ហ៊ុំព័ទ្ធជុំវិញជញ្ជាំងផ្នែកខាងក្រោយនៃកែវភ្នែក ។ បាតភ្នែកប្រៀបដូចទៅនឹងហ្វីលថតរូបអញ្ចឹងដែរ នៅពេលដែលពន្លឺចូលមកតាមភ្នែកហើយផ្តោតទៅបាតភ្នែក កោសិកាដែលងាយប្រែប្រួលទៅនឹងពន្លឺមានតួនាទីក្នុងការទទួលរូបភាពហើយ

បញ្ជួនតទៅកាន់ខួរក្បាលតាមរយៈសរសៃប្រសាទ ។ នៅពេលដែលបាតភ្នែករហែកខាតឬដាច់រលាត់ចេញពីជញ្ជាំងខាងក្រោយនៃភ្នែក កោសិកាទទួលពន្លឺចាប់ផ្តើមខ្សោយសមត្ថភាពរហូតមិនអាចបញ្ជួនរូបភាពទៅកាន់ខួរក្បាលបាន ។ ដូច្នេះហើយភ្នែកចាប់ផ្តើមមានបញ្ហាក្នុងការទទួលរូបភាព ប្រសិនបើមិនបានទទួលការព្យាបាលជាបន្ទាន់ ភ្នែកចាប់ផ្តើមបាត់បង់គំហើញបន្តិចម្តងៗ រហូតដល់ពិការភ្នែកនៅទីបំផុត ។ 

ជំងឺរបើកបាតភ្នែក មានឱកាសកើតប្រហែលជា ១ ក្នុងចំណោមប្រជាជន ១០,០០០ នាក់ ក្នុងមួយឆ្នាំ ទោះបីជាជួបប្រទះតិចតួចប៉ុន្តែវាជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរមួយចំពោះភ្នែក ហើយវាអាចកើតឡើងចំពោះមនុស្សគ្រប់រូបគ្រប់វ័យ ជាពិសេសវ័យកណ្តាលនិងវ័យចំណាស់ដែលមានភ្នែកម៉្ញូបខ្លាំង ឬមានប្រវត្តិក្រុមគ្រួសារកើតជំងឺនេះពីមុនមក ។ មូលហេតុផ្សេងទៀតដែលអាចមានគឺ ភ្នែកប៉ះទង្គិចអ្វីមួយយ៉ាងខ្លាំងនិងកត្តាតំណពួជ ។ 
មូលហេតុដែលកើតជំងឺរបើកបាតភ្នែក 





របើកបាតភ្នែកច្រើនតែកើតឡើងដោយសារការខ្សោយនៃសារធាតុចាហួយបាតភ្នែក ជាទូទៅនៅក្នុងភ្នែកយើងពោរពេញទៅដោយចាហួយថ្លាៗដែលគេហៅថា “ទឹកចាហួយភ្នែក” ។ នៅពេលដែលចាហួយភ្នែកខ្សោយវាមានការបំបែកខ្លួន បង្កឱ្យមានផលវិបាកទៅនឹងបាតភ្នែកដាច់រលាត់ ។ ជំងឺរបើកបាតភ្នែកដែលកើតចេញពីមូលហេតុខាងលើបែងចែកចេញជាពីរប្រភេទដូចខាងក្រោម៖ 

១. របើកបាតភ្នែកដោយមានប្រហោង 
ជាទូទៅចាហួយភ្នែកស្អិតជាប់ណែនទៅនឹងបាតភ្នែកដែលស្ថិតនៅខាងក្រោយកែវភ្នែក ។ ធម្មជាតិរបស់មនុស្សគឺនៅពេលមានអាយុកាន់តែច្រើនឡើងចាហួយភ្នែកចាប់ផ្តើមខ្សោយ ហើយរួមតូច ជួនកាលទាញ់ស្រទាប់សាច់បាតភ្នែកមួយចំនួនឱ្យរលាត់តាមទៅដែរ បណ្តាលឱ្យមានប្រហោងនៅតាមបាតភ្នែក ។ ទោះជាចាហួយភ្នែកខ្សោយនិងរួមតូចទៅតាមធម្មជាតិនៅពេលមនុស្សមានអាយុកាន់តែច្រើនឡើងក៏ដោយ ប៉ុន្តែក៏មានមនុស្សចំនួនតិចតួចទេដែលមានផលវិបាកទៅលើបាតភ្នែក ។ ចំណែកឯមូលហេតុផ្សេងទៀត គឺភ្នែកម៉្ញូបខ្លាំង ការរលាកខាងក្នុងកែវភ្នែក ភ្នែកប៉ះទង្គិចខ្លាំង ជាពិសេសក្នុងករណីដែលមានឈាមចេញនៅចាហួយភ្នែក ។ 

២. របើកបាតភ្នែកដោយមានការរហែកឬរលាត់
របើកបាតភ្នែកកើតចេញពីការដែលមានប្រហោងដាច់ឬធ្លុះ បណ្តាលឱ្យចាហួយភ្នែកតាមស្នាមដាច់រហែកឬប្រហោងនៅនឹងបាតភ្នែកចូលទៅស្រទាប់បាតភ្នែក និងជញ្ញាំងផ្នែកខាងក្រោយភ្នែក ។ 

ក្រៅពីនេះនៅមានជំងឺរបើកបាតភ្នែកដែលកើតឡើងដោយសារមូលហេតុនៃជំងឺផ្នែកភ្នែកផ្សេងទៀត ដូចជា ដុះសាច់ក្នុងភ្នែក រលាកភ្នែកខ្លាំង ឬរលាកបាតភ្នែកដែលបណ្តាលមកពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម រលាកបាតភ្នែកប្រភេទនេះមិនមានប្រហោងនៅនឹងបាតភ្នែកនោះទេ ដូច្នេះការព្យាបាលទើបផ្តោតទៅរកមូលហេតុរបស់ជំងឺជាសំខាន់ ។ 


រោគសញ្ញា     
១. មានឃើញស្រមោលខ្មៅ ឬឃើញផ្ទាំងដែលកើតឡើងមួយពព្រិចភ្នែក ឬបើធ្លាប់ឃើញហើញឃើញកាន់តែខ្លាំងឡើង ។ 
២. មានភ្លើងដូចភ្លើងផ្លែកបន្ទោរកើតឡើងទាំងពេលបើកនិងបិទភ្នែក ។
៣. មានស្រមោលដូចវាំននខ្មៅមកបាំង បណ្តាលឱ្យភ្នែកស្រវាំងនិងងងិតនៅទីបំផុត ។ 


ប្រការគួរចង់ចាំ 
នៅពេលដែលមានរោគសញ្ញាដូចខាងលើ ទោះបីជារោគសញ្ញាណាមួយក៏ដោយ អ្នកជំងឺគួរត្រូវទៅពិនិត្យជាមួយគ្រូពេទ្យឱ្យបានល្អភ្លាមៗ ដើម្បីឱ្យជាក់ច្បាស់ថាមានស្នាមដាច់ឬរលាត់នៅបាតភ្នែកឬអត់ ព្រោះថាបើមានហើយមិនបានទទួលការព្យាបាលឱ្យទាន់ពេលនោះ អ្នកជំងឺអាចកើតជំងឺរបើកបាតភ្នែកកម្រិតធ្ងន់ធ្ងររហូតដល់ខ្វាក់ភ្នែកបាន ។ 


ក្រុមអ្នកដែលមានការប្រឈមនឹងជំងឺ
ជំងឺនេះកើតឡើងចំពោះអ្នកដែលមានម៉្ញូបខ្ពស់ មានប្រវតិ្តការរបើកបាតភ្នែកហើយម្ខាង មានការប៉ះទង្គិចក្រោយពីការបកបាយភ្នែក និងអ្នកដែលមានប្រវតិ្តក្រុមគ្រួសារកើតជំងឺរបើកបាតភ្នែក គឺជាក្រុមមនុស្សដែលមានការប្រឈមខ្ពស់ ដូច្នេះគួរទៅពិនិត្យយ៉ាងលំអិតពីគ្រូពេទ្យជំនាញផ្នែកភ្នែក ជាប្រចាំ ។ 

 

ការត្រួតពិនិត្យ និងធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ 
ជំងឺរបើកបាតភ្នែកមិនអាចពិនិត្យឃើញដោយអាស្រ័យការមើលពីក្រៅបានទេ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺណាមួយមានរោគសញ្ញាខាងលើនេះ ឬមានការប្រឈមនឹងជំងឺនេះខ្ពស់ គ្រូពេទ្យនឹងពិនិត្យ ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យយ៉ាងហ្មត់ចត់ ដោយប្រើឧបរណ៍វេជ្ជសាស្ត្រសម្រាប់ពិនិត្យបាតភ្នែក Ophthalmoscope ដែលមានពន្លឺនិងការពង្រីកខ្ពស់ ធ្វើឱ្យគ្រូពេទ្យអាចពិនិត្យរកតំណែងនៃបាតភ្នែកដែលរហែក ឬស្តើងជាងប្រក្រតី ។ ជួនកាលគ្រូពេទ្យត្រូវប្រើឧបរណ៍ពិសេសជួយពិនិត្យវិនិច្ឆ័យ ដូចជា មីក្រូទស្សន៍ (Slit Lamp) រួមជាមួយនិង Contact Lense ពិសេស ព្រមទាំងឧបរកណ៍ពិនិត្យភ្នែកដោយ Ultrasound ជាដើម ។ 
    

វិធីព្យាបាល 
១. ក្នុងករណីដែលបាតភ្នែកមានការរហែកឬមានប្រហោង តែមិនទាន់រលាត់ចេញមក 
គ្រូពេទ្យនឹងពិនិត្យមើលតំណែងនៃជំងឺ ដើម្បីពិចារណាថានឹងជ្រើសរើសវិធីណាមួយ គឺ ៖ 
២. ករណីដែលបាតភ្នែករហែកឬមានប្រហោង ហើយបាតភ្នែករបើក រលាត់ចេញមកហើយ  ចក្ខុពេទ្យនឹងព្យាបាលតាមវិធីសាស្ត្រដូចខាងក្រោមនេះ ៖